WebTrainer


personal sportcoaching

help   nl Nederlands   en English  

email Contact      feed RSS feed      twitter Twitter

Home

Webshop

Nieuwsberichten

Trainingspakketten

Lid worden

Nieuwsbrief

Inspanningstest

Inloggen

Inspanningstest Sneller BergOp Fietsen 2017 Sportvakantie Fietsen Wielrennen 2017 WebTrainer Personal Sportcoaching

Col de la Biche et du Grand Colombier

newspaper Col de la Biche et du Grand Colombier


date 23-07-2017

La Forest`Cime

La Forest’Cime 2017 van Annette Pronk.

De inschrijving. Het is oktober en ik heb me net ingeschreven voor de uitdagende fietswedstrijd van driedagen in de Jura: La Forest’Cime. Eén klimtijdrit per dag op een mooie Col tijdens een leuke rit door bergachtig terrein. Deze uitdaging vindt plaats eind juni en ik ben er vast van overtuigd dat ik dan van mijn lastige polsblessure af ben. Vanwege deze blessure heb ik in juni mijn laatste rondje gereden, sindsdien hangt de fiets aan de muur. Geen mooie cyclo in de benen of een andere uitdagende fietstocht. Een beetje creativiteit geeft me de mogelijkheid om toch te kunnen fietsen en trainen: enige uurtjes per week op de hometrainer op Zwift en op mijn Koga stadsfiets, waarop ik mijn Garmin weerstandspedalen heb gemonteerd om toch een beetje te kunnen trainen.

Pronk Jura

:: Annette Pronk in 1 van haar 3 tijdritten in de Jura

Dus ook de Amerongse berg op die opeens een mooie klim is geworden want met een fiets van ongeveer 20 kg gaat het een stukje langzamer, een tempo van 5 minuten bergop is geen probleem. Ook in Limburg ben je met 60 km al de nodige uurtjes onderweg en ik kan je verzekeren dat menig racefietser zich omdraait om eens goed te kijken wat daar nu de Vrakelberg of de Schweiberg op komt fietsen. Het is een balans tussen genieten van de inspanning en trainingen, en het accepteren dat het nu eenmaal wat langzamer gaat dan op de racefiets.

Het voorjaar. Eind maart komt de racefiets van de muur: rustig aan weer opbouwen. Ook kijk ik nog eens nauwkeurig naar het programma van La Forest’Cime en voel een lichte paniek opkomen: dag 1: 150 km met meer dan 3500 hm, dag 2: 170 km met wederom meer dan 3500 hm en dag 3: 130 km met ruim 2000 hm. Dit programma is nog wel te fietsen, maar dan kijk ik naar de klimtijdritten: Col du Grand Colombier, 8.5 km gemiddeld 10% (met 1.3 km van 16%), Col de la Biche, 10.5 km gemiddeld 10% en La Grimpée de Cinquétral, 9 km gemiddeld 5%. De eerste twee bergen zijn precies hetzelfde zoals die in de Tour de France dit jaar zijn gereden. En dat met nog een kleine drie maanden te gaan... Daar heeft mijn coach Camiel vast nog een hele uitdaging aan, om me daar topfit aan de start te laten verschijnen, want winnen wil ik natuurlijk ook. Klimmen of bergop rijden is ‘mijn lust en mijn leven’. 

Eind maart komt de racefiets van de muur: rustig aan weer opbouwen. Ook kijk ik nog eens nauwkeurig naar het programma van La Forest’Cime en voel een lichte paniek opkomen: dag 1: 150 km met meer dan 3500 hm, dag 2: 170 km met wederom meer dan 3500 hm en dag 3: 130 km met ruim 2000 hm. Dit programma is nog wel te fietsen, maar dan kijk ik naar de klimtijdritten: Col du Grand Colombier, 8.5 km gemiddeld 10% (met 1.3 km van 16%), Col de la Biche, 10.5 km gemiddeld 10% en La Grimpée de Cinquétral, 9 km gemiddeld 5%. De eerste twee bergen zijn precies hetzelfde zoals die in de Tour de France dit jaar zijn gereden. En dat met nog een kleine drie maanden te gaan... Daar heeft mijn coach Camiel vast nog een hele uitdaging aan, om me daar topfit aan de start te laten verschijnen, want winnen wil ik natuurlijk ook. Klimmen of bergop rijden is ‘mijn lust en mijn leven’. 
Pronk in Jura2
De Vogezen. Paul en ik gaan een weekje naar de Vogezen om te trainen en hoogtemeters te maken. De eerste dag heb ik een lekke band in de eerste klim. De klimmen daarna gaan moeizaam, de trainingsopdrachten komen niet uit de verf, ik krijg de pedalen onvoldoende rond en de hartslag blijft achter. In de laatste afdaling heb ik wederom een lekke band. Ik ben van slag, onzeker over zowel klimmen als dalen en volkomen de kluts kwijt. Verderop in de week gaat het gelukkig beduidend beter en kan ik weer volop op de pedalen staan en mooie ritten maken.

De eerste dag. Op de eerste dag van de Forst’Cime verschijnen er ongeveer 120 fietsers aan de start. We zitten net op een weersomslag en de voorspellingen zijn slecht, regen en koel. De Col du Grand Colombier ligt op 70 km en ik ben van plan om er rustig naar toe te fietsen en de ruim 2000 hm ook op mijn dooie akkertje te doen. Hierdoor kom ik al snel achter in het peloton terecht, waar ook enkele Nederlanders fietsen. Drie zwagers, en de vierde is “ergens vooruit”. We fietsen gezamenlijk op en genieten van de prachtige omgeving. Na de tijdwaarneming is er gelegenheid om vanuit je “dagzak” een droog shirt aan te trekken, en je regenjasje of overschoenen of wat je hebt meegegeven. Nog 5 km en dan komt de klim. Een kleine sanitaire stop, een knijpzakje, de schoenen flink strak, zweethemdje uit en mouwtjes af (ik heb het snel warm) moeten me voldoende voorbereiden om deze uitdagende Col op de fietsen. Deze nog onwetende minuten over wat me te wachten staat lijken me na de beklimming een geschenk uit de hemel: had ik dit geweten dan had ik peentjes gezweet van de zenuwen! Deze col is een waar monster. Na een opwarmertje van 1 km 8% volgen er 4 km’s van gemiddeld 12% en de weg loopt recht door het bos en heeft weinig bochten. Mijn verzetje van 34-32 is eigenlijk onvoldoende omdat mijn trapfrequentie naar 55 omwentelingen per minuut daalt op die 16%, terwijl ik boven mijn verzuringsdrempel fiets, maximaal dus. Dat moet natuurlijk ook in een klimtijdrit, maar deze 4 km zuigen mij behoorlijk leeg. Ik haal enkele fietsers in en het wordt iets vlakker, zal het 6 a 7% zijn? Er fietst iemand al net op het vlakkere gedeelte en ik hoop dat hij mij een stukje kan hazen dus tandje erbij en naar dat wiel. Maar van hazen is geen sprake, ook zijn kracht is opgeslokt in de afgelopen 4 km. Tweemaal de bocht om en dan ligt er zeer mooi nieuw asfalt. Heerlijk en ik schakel een tandje bij. Nu gaat het lekker, het is máár 9 à 10% en ik passeer weer enkele fietsers. Gelukkig weinig wind op de laatste rechte flank naar de top. Vlak om de bocht is de tijdwaarneming en met een laatste krachtsexplosie kom ik staand over de meet. Het gaat weer een beetje omlaag, anders was ik waarschijnlijk omgevallen maar nu rol ik naar de ravitaillering. In standje miniverzet vervolg ik mijn weg naar de finish. Nog 700 meter klimmen in de regen door een prachtige omgeving. Over het parcours is bijzonder goed nagedacht. Deze laatste beklimmingen komen niet boven de 5% uit en kunnen gerust zonder enige moeite worden gefietst. Ook is er zoveel moois te zien dat het geen straf is om nog lekker uit te fietsen na deze zware inspanning. s ’Avonds blijkt dat mijn tijd voldoende was om eerste te staan.

De tweede dag. Op de tweede dag heb ik toch wat beter naar de hellingspercentages van de Col van de klimtijdrit gekeken. Zo’n verrassing van gisteren is niet voor herhaling vatbaar. Maar, op papier ziet dit er allemaal veel beter uit. De grote vraag is wel hoe ik het allemaal verteer. Camiel heeft me verzekert dat het geen probleem is om wederom maximaal te gaan, daarvoor heb ik voldoende inhoud. De start is nu na ongeveer 40 km en ik ben lekker opgewarmd. De laatste km’s zijn glooiend en ik raak iedereen kwijt. Ik draai de hoek om van de beklimming en zie ze bij een cafeetje staan om koffie te drinken. Wel lekker, maar opstappen en dan volle bak? Dat ligt me niet zo, ik heb de tijd nodig om op gang te komen. Dus begin ik ongeveer 50 m voor de tijdwaarneming al druk op de pedalen te zetten. Een mooie, goed lopende klim en ik kijk af en toe op mijn Garmin voor afstand en vermogen. Het schiet lekker op en daar is het rode vod. Ik doe er een tandje bij want gisteren kwam de finish vrij plotseling en had ik nog iets over. Maar nu is het een echte Franse km, minimaal 400 meter langer. Ik zie de laatste helling die ik nog op moet, zo lang nog... Ik trap stug door maar staand over de finish zit er niet meer in. Warme kleren aan en snel verder. Na meer dan 100 km, 2000 hm en veel zegen van boven kom ik na een afwisselende en zeer mooie tocht aan op een sportcomplex. Fiets afspoelen en heerlijk warm douchen, eten en uitrusten. Mijn voorsprong is nu 1’ en 20” op Dame 2. Is dat genoeg? Nog 1 berg van maar 5% en 9 km. Het is een ware uitdaging om dit nog op mijn verzuringsdrempel te rijden. Hoe vlakker hoe moeilijker, althans voor mij. 
De derde dag. De volgende ochtends gaat het over de regen. Meteo France geeft aan dat die om 7 uur ophoudt maar om 8 uur bij de start is duidelijk dat deze voorspelling niet geldt voor de Jura. Het kwik geeft 10°C aan en mijn vermogensmeter houdt niet van regen dus is ermee gestopt. Ik ben woedend, de rook komt uit mijn oren. Juist nu ik dat metertje wilde gebruiken om mezelf flink aan te sporen harder te trappen, houdt het ermee op. Ik kan altijd meer dan ik denk en wilde fietsen als “de dood of de gladiolen”. Maar woede kost kracht en die kan ik beter bewaren voor hard fietsen. Gelaten accepteer ik dat het is zoals het is. Ik trek geen overschoenen, beenstukken of regenjasje aan. Natte beenstukken wegen een ton en waar laat ik al die spullen tijdens de klim? Eerst ongeveer 10 km infietsen, dan een lange afdaling van meer dan 10 km en ik krijg het toch wel erg fris. Het kwik daalt naar 8°C. Echt lekker opgewarmd beginnen aan de klim is er niet bij. Ook is het wat lastig om me te motiveren maar gelukkig wordt het droog. De weg is de eerste 2 km’s net van vers grind voorzien: dikke richels grind liggen tussen de rijsporen van auto’s en moeten worden doorkruist als je iemand inhaalt. Mijn achterwiel slipt op al dat grind en ik ben erg bezig met goed sturen. Gelukkig geen verkeer. Ik probeer me te concentreren op stil zitten en weinig wind vangen. Denk aan Tom D.: bovenlichaam zo stil en ontspannen mogelijk. Alle energie stuur ik via mijn navel naar mijn benen. Na enkele km’s krijg ik het warm en mouwstukjes moeten omlaag, shirtje helemaal open want met 8°C heb ik beiden niet uitgedaan. Iemand haakt aan, dat is goed want dat vermindert mijn weerstand, maar na enkele honderden meters moet hij laten lopen. De hartslag komt niet aan mijn verzuringsdrempel, ik ben toch wel wat vermoeid. Dan hoor ik de speaker en hij zegt dat het nog 50 meter is. Ja, ja, 50 Franse meters ... maar ik zie de tijdwaarneming en schakel op om toch nog staand over de meet te komen. In 26’ en nog wat over de streep, dat is voor mij een goede tijd. Is het genoeg?
Epiloog. De laatste 80 km fietsen Paul en ik samen door dit prachtige gebied. Het is droog en we speculeren in ons groepje dat we met zon finishen. Bij aankomst blijkt dat ik een halve minuut tekort kom, haar partner heeft haar geholpen deze laatste klim. Paul helpt mij ook regelmatig, maar nu was hij met zijn eigen podiumplaats bezig. Zijn eerste plaats heeft hij met succes verdedigd.
Wij kijken beiden terug op een zeer geslaagd en uitdagend evenement. Dat ik na enkele maanden op de weg trainen zo lekker deze uitdaging heb gefietst dank ik aan de goede en uitgekiende begeleiding van Camiel. De Forest’Cime is een uitstekend georganiseerd evenement en een echte aanrader voor een ieder die van mooie fietstochten houdt in bergachtig gebied met een sportief/competitief tintje.
Website: Annette Pronk | Vogezen | La Forest"Cime

tag_red Label: Cyclo
link Permanente link naar: Col de la Biche et du Grand Colombier
Delen |



WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

magnifier Zoeken in nieuwsberichten


disk_multiple Archief


2024
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2023
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2022
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2021
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2020
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2019
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2018
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2017
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2016
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2015
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2014
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2013
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2012
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2011
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2010
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2009
- December
- November
- Oktober
- September
- Augustus
- Juli
- Juni
- Mei
- April
- Maart
- Februari
- Januari
2008
- December
- November
- Oktober
- September

tag_red Labels


- BergOp
- Profs
- Race
- Cyclo
- Toer
- Nieuws