WebTrainer

Ronald Janssen rijdt de Ronde van Vlaanderen

100 jaar Ronde van Vlaanderen. Er is geen klassieker waar zoveel over geschreven en - zeker bij onze Zuiderburen - gesproken wordt. Als het je het allemaal een beetje 'too much' is geworden; sla dit stukje dan lekker over. En ook door klikken als je over scherpe klimtijden en verschroeiende demarrages wilt lezen, want dat zit er bij deze fanatieke, maar niet erg talentvolle wielertoerist van 51 niet meer in.
Na jaren de eerste zondag van april voor de buis dit wielerspektakel te hebben gezien, werd het dit jaar hoog tijd om zelf de kuitenbuiters en kasseien aan te vallen. Een fantastisch doel om er de afgelopen weken bij kou, wind en sneeuw toch steeds weer op de pekelfiets te klimmen, want ‘tijdens de Ronde kan het ook ijskoud zijn.’   En koud was het op 30 maart aan de start in Oudenaarde: 0 graden met guur NO-windje. Maar dat mocht het goede humeur van de 16.000 deelnemers niet drukken. De meesten - zoals ik - rijden de 133 km en hebben warme overschoenen, handschoenen en helmmutsen, maar er zijn ook eskimo’s in korte broek en zomerhandschoentjes! Op naar de eerste en allersteilste kasseienklim: de Koppenberg (op z’n steilst 22%!).
Koppenberg. Ai, halverwege de klim gaan er zo’n 20 meter voor me twee hard onderuit. Geen andere keus dan afstappen en lopend de klim vervolgen. Had ik hem anders wel gehaald? Vrees eerlijk gezegd van niet, want thuis zie ik op de Garmin dat m’n hartslag halverwege al 170 was, nog maar 5 onder m’n max. Voordeel van de drukte op de Koppenberg was wel dat het deelnemersveld direct uit elkaar lag en dat je de rest van de rit nergens meer hoefde te wachten (maar dus ook geen excuses meer had om af te stappen ;-). Ook de alom aanwezige verkeersregelaars zorgden voor een heel vlotte doorgang. Super! De 14 klimmen en vele kasseienstroken die daarna volgden kwam ik allemaal prima door. Natuurlijk was het wel doorbijten op de Taaienberg, Eikenberg, Molenberg en noem ze allemaal maar op. Maar met de braaf afgewerkte trainingsschema’s van Camiel had ik voldoende power én herstelvermogen om steeds weer aan te zetten. Loon naar werken, merci Camiel
En zo kwam de finale in zicht. Eerst nog wat eten en drinken bij de prima verzorgde bevoorrading en dan op naar de Oude Kwaremont en de Paterberg. Aan de kasseien op de niet zo steile (12% max) Oude Kwaremont komt geen end en dat maakt hem toch behoorlijk pittig. Veel enthousiast volk hier ook en dat houdt de moraal hoog. Zondag moet het hier met koploper Jürgen Roelandts en de verwoestende versnelling van Cancellara helemaal een gekkenhuis zijn geweest.
Paterberg. Een korte, maar supersteile (20%) kasseienklim. En graag had ik nu geschreven hoe glorieus ik daar naar boven klom, maar helaas... Op tweederde is de koek op en sta ik ‘geparkeerd’ zoals de Vlamingen zeggen. Zie om me heen dat maar weinigen het wel halen. Niet meer dan een schrale troost. Daarna door naar de officiële finish en het eindpunt bij de Qubus in Oudenaarde. Even bijkomen, wat eten en drinken en snel omkleden, want het is nog steeds ijzig koud.
Al met al is de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen een supergoed georganiseerd evenement en een absolute aanrader om in de winter gemotiveerd door te trainen. En Koppenberg en Paterberg: ‘I’ll be back!’
Ronald Janssen tijdens De Ronde van Vlaanderen
Website: Ronald Janssen | Ronde van Vlaanderen |

WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

Zoeken in nieuwsberichten

Zoeken