 28-07-2009
| Mark Janssen, een bovengemiddeld getalenteerde fietser, heeft de Granfondo Marco Pantani in Italië gereden. Hieronder zijn verslag. |
Beste Coach,
De afgelopen Granfondo Marco Pantani met de legendarische cols Gavia, Mortirolo en St.-Christina over 175 km, zou één van de twee hoofddoelen zijn van mijn cyclo-seizoen.
Vanwege de uitstraling, megastoer parcours en Italië-sfeer. |
 |
| :: Mark Janssen in volle actie tijdens de GF Marco Pantani |
Mijn stoute doel was om in de top 50 te raken van de lange afstand.
Omdat ik in het startvak met de 1200-nummers stond, probeerde ik in de afdaling na de start al zo veel mogelijk mannen in te halen. Op een gegeven moment lagen de posities bergaf vast en heb ik niet verder aangedrongen om het vege lijf te redden. Op de lange aanloop bergop naar de Gavia, voelde ik al heel snel dat ik de juiste benen had.
|
|
De hele beklimming van de Gavia om, en boven omslagpunt gereden.
Afzien dus, maar dat gold voor iedereen (denk ik...). Enkel een paar Italianen die wat verder van me wegreden, maar even zo goed haalde ik weer wat metertjes in.
In de afdaling werd ik ingehaald door een rijzige Italiaan met wat meer kilogrammen die ik net kon houden
|
:: Hoogteprofiel van de klim naar Passo di Gavia
|
Wat hij klaarspeelde was, dat hij in zijn eentje de kloof dichtte naar een groep voor ons, die eerder nooit in het zicht was geweest. In Bormio sloten we aan en de Italiaan werd toch wel bedankt.
In die nieuwe groep werd wat gekeken en wat heen en weer gereden om te kijken wie er bij zaten. Allemaal gesoigneerde Italiaantjes...en ik. Ook daar een paar keer wat op kop gereden maar de aflossingen verlopen erg moeizaam. |
| Op kop gaan rijden en heel langzaam steeds wat sneller rijden; los! Vervolgens full spead ahead (althans voor mijn eigen begrip..). Ik rijd weg van de groep en fiets de 15 km alleen naar de Mortirolo. Hartslag wederom rond omslagpunt, maar genoten van van mijn ontsnapping! Gevolg was wel dat ik beneden aan de Mortirolo een hartslag had die tegen de max. ging. Anders dan goed uitgerust de Mortirolo beginnen dus! Beide bidonnen leeg, maar de wetenschap dat enkele fietsvrienden ergens op de berg stonden om 2 nieuwe aan te geven, was voldoende. Vervolgens zwaar, zwaar afgezien op de Mortirolo. In mijn herinnering zou het de laatste 2km wel meevallen, maar daar was deze keer geen sprake van. Harken, stoempen, trekken en duwen. Enkele goede klimmers uit de vorige grote groep haalden mij weer in, en ik haalde de mindere mannen voor mij weer in. De tijdswaarneming Mazzo-Mortirolo (=beklimming) geeft 1:06:30 aan. |
 |
Boven op de Mortirolo staan de fietsmaten met het drinken.
Een grotere groep vormt zich weer en er wordt flink gas gegeven. Eén moment schiet de kramp in het linkerbovenbeen, maar even wat masseren, drinken en een tandje kleiner doet erger voorkomen. Vervolgens gaat het knoerthard in de groep bergaf naar Aprica. Ik hang in één van de laatste posities omdat de Italianen wederom koersen bergaf. Op een klimmetje van 150 meter, moet ik een meter laten omdat omhoog gesprint wordt. Ai! Eraf!
|
| :: Hoogteprofiel van de klim naar Passo di Mortirolo |
| Ik daal op eigen snelheid, en ben een beetje blij dat ik deze afdaling niet op de limiet hoef te rijden om in de groep te blijven. Er liggen dikke scheuren in de rijrichting en zelfs en bak keien en grint midden op de weg. Gevolg is dat ik alleen in Aprica doorkom en ook alleen de afdaling naar de St. Christina volbreng. Heerlijk daalwerk. |
| Op de St. Christina is het opeens muisstil. De wetenschap dat dit de laatste is, doet me proberen om de hartslag weer tegen het omslagpunt te krijgen. En dat lukt. Ik voel me sterker worden en ik haal opeens in de verte een paar mannen in die ik in de afdaling heb moeten laten gaan. Het snelheidsverschil tussen mij en hen is behoorlijk, en verbaasd word ik aangekeken als ik langszij kom. De laatste Italiaan haal ik op 100 meter van de top in, en de adrenaline doet me volle bak de afdaling rijden om hem niet weer in mijn wiel te krijgen. In Aprica de laatste 400 meter bergop op de grote plaat. Finish! |
|
Met een tijd van 6 uur 21 min. 9 sec. word ik 36e overall. 4e in mijn categorie CT en 1e Nederlander. Bijna 27 km/uur gemiddeld. Ongeveer 2.850 starters. Winnaar is ex-prof Emmanuelle Negrini.
Ben natuurlijk erg blij met deze uitkomst!
Mark Janssen
Granfondo Marco Pantani
Fondazione Marco Pantani
|
 |
| :: Mark Janssen geeft alles bij de beklimming van de St. Christina |
 Labels:
BergOp, Cyclo
 Permanente link naar: Granfondo Marco Pantani door Mark Janssen
|
WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.
 Zoeken in nieuwsberichten
|
Nederlands
English
Contact
RSS feed
Twitter
Granfondo Marco Pantani door Mark Janssen
Archief
Algemene voorwaarden
Copyright
Privacy