WebTrainer

BergOp 2009 Clinic 4: Maarten von Winning

Dagje Slenaken,….wat zegt u???

Met de groep van Webtrainer Bergop onder de bezielende leiding van onze “Nieuweling” Marcel Lamberts, was het weer “bal” zondag. Samen met Pieter Thole en Joost Hardick in de auto. Veel regen en zo mogelijk nog meer wolken. Dat gaat nat worden vandaag. Dan krijg je de gebruikelijke praatjes over materiaal en kleding, waarna je altijd het gevoel overhoud dat je iets te weinig of verkeerds hebt meegenomen of juist bent vergeten. Wel beenwarmers , maar geen armstukken? Wat nu,… Gelukkig wel overschoenen,..maar de dikke. Helaas, ook niet goed.
Na de koffie met vlaai (lokaal gebruik blijkbaar) en wat woordenwisselingen met personeel van het hotel (totaal onverstaanbaar, maar heel lief) op pad.
Buiten de verplichte groepsfoto en uitleg van de dag van Richard van Ameijden. Streng doch rechtvaardig, denk ik. Kletsnat na de eerste bocht, maar dat mag de pret niet drukken. Vandaag staat de klim tijdrit op het programma. Hier hangt de totale hiërarchie van de groep voor de rest van de training van af, dus er staat veel op het spel.

Het is een lastige klim van iets meer dan 4 kilometer. De reistijd is ongeveer tussen de 11 en de 15 minuten. Zwetend en meerdere malen denkend aan opgeven, klautert iedereen in zijn eigen tempo omhoog. Happend naar adem; zowel de longen als de spieren, uitrusten bovenaan.
Hierna nog even snel een training doen tot de lunch en dan semi gespannen wachten op de uitslag. Druk speculerend met een mond vol ei of tosti en maar hopen dat je niet laatste bent. Dan moet je 4 weken lang alle fietsen poetsen en alle andere aanspreken in gebogen houding met “Weledele heer, wat mag ik voor U doen?”. Voordeel,…je kan alleen maar verbeteren en volgende keer zit er een ander op de bok.

Vlak voor vertrek kwam een serieuze Marcel de lijst voorlezen. De namen van de laatste 15 man ben ik vergeten, maar de eerste vier weet ik nog. Op vier, Pieter Thole. Van een 12e plek in het klassement, nu definitief doorgebroken in de kopploeg. Hulde Pieter.
Op nummer drie, en dus net op het podium Klaas Veenbaas. Deze oerhollandse reus van 100 kilo heeft zowat zijn crank aan gruzels getrapt om hier te staan. Wat een vermogen. Geen ruzie met hem maken is mijn devies!!!
Op twee, onze dopingslikkende dierenarts Hugo. Hij heeft ondergetekende niet kunnen verslaan in deze titanenstrijd. Zijn commentaar: “Had ik….., dan zou,…..wellicht,…..! Jammer Hugo. Er blijft echter iets moois in het vooruitzicht voor jou om voor te knokken. Gewoon 15 uur trainen per week, eigenlijk is het heel simpel. Twee seconde lijkt weinig, maar OH Wee.
Op de eerste plek, De jonker van gewezen en aan lager wal geraakte adel. Hij traint drie keer zoveel als de rest dus het mag dan ook wel dat hij bovenaan staat. Toch is er een hoge druk op zijn iele schouders om altijd weer in de top te eindigen, maar daar gaat hij zeer goed mee om. Wat een wilskracht bezit deze man!

Onder de douche wist iedereen natuurlijk precies hoe het nu wel moest. Het leek wel of er 15 Adrie van Diemens onder de douche stonden. Wat een wijsheid in het washok.

Welriekend en druk pratend zaten we aan een enorme tafel met een nog grotere hoeveelheid pasta en sla. Iedereen in gedachte al een nieuw strijdplan aan het maken voor de volgende training.

Het was me weer een waar genoegen om onder leiding van Marcel, Richard en Nick mee te mogen rijden, maar GOD, wat misten we de lange krullenbol Adrie van Diemen. Zou die meekomen naar het laatste trainingsweekend?

Tot 7 juni., Maarten von Winning