WebTrainer

De trainingen op Mallorca, in Girona en de coaching met het trainingsplan hebben me goed op weg geholpen om beter te leren klimmen, kracht en uithoudingsvermogen op te bouwen en door te zetten. De motiverende gesprekken met mijn coach spoorden mij iedere keer weer aan om mijn doelen te verleggen met in het vooruitzicht deze loodzware tocht.

De eerste 30 km gaan bij de Oetztaler marathon altijd makkelijk. Lekker naar beneden rijden met een gangetje van 50 á 60 kilometer per uur waarna gelijk de Kuthai begint. Een steile klim over 18,5 km met 1200 hoogtemeters en een maximale stijging van 18%. Deze klim ging wonderwel goed en in 1 uur 20 minuten was ik boven.

Daarna op naar de Brennerpass. Een makkelijke klim van 39,8 km en 777 hoogtemeters. Afdalen naar Sterzing in Italië en op naar de Jaufenapss. Een stevige klim over 15,5 km en 1130 hoogtemeters. Ook deze klim ging redelijk eenvoudig. Wederom een lekker snelle afdaling naar St Leonhard, waar ik om 2 uur 's middags aankwam. 

Alles lijkt prima te gaan maar dan maak ik een haast klassieke fout die velen al eerder hebben gemaakt.

Ik drink te weinig onderweg en ook eet ik te onregelmatig. Mijn maag wilde dus niet zo meewerken bij de beklimming van de Timmelsjoch. De benen liepen vol en het leek alsof de trappers vastgeroest zaten. Na enkele rustpauzes en voortdurend wat drinken en eten ging het geleidelijk weer beter, maar een goede tijd was verkeken. Rustig naar boven was het devies.

Als toetje lekker afdalen naar Soelden en natuurlijk bij de finish het verkrijgen van het exclusieve tricot enkel bestemd voor degene die de finish hebben gehaald.

En door alle trainingen van het afgelopen jaar vandaag geen spierpijn!.
 
Groeten Anton de Porto